1 kwietnia 2025 roku Komisja Europejska opublikowała komunikat pt. „ProtectEU: Europejska Strategia Bezpieczeństwa Wewnętrznego” (COM/2025/148), w którym przedstawia kompleksowe podejście do wzmocnienia
Co trzeba wiedzieć? 17 kwietnia 2025 roku w Polsce wchodzą w życie przepisy ograniczające możliwość fotografowania, filmowania oraz jakiejkolwiek formy rejestracji obrazu
Plan ochrony fizycznej do popularna nazwa ustawowego pojęcia „plan ochrony obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie”. Nazywa się go również planem ochrony obowiązkowej lub po prostu planem ochrony obiektu.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. 1997 Nr 114 poz. 740)
„Art. 7. 1. Kierownik jednostki, który bezpośrednio zarządza obszarami, obiektami i urządzeniami umieszczonymi w ewidencji, o której mowa w art. 5 ust. 5, albo upoważniona przez niego osoba są obowiązani uzgadniać plan ochrony tych obszarów, obiektów i urządzeń z właściwym terytorialnie komendantem wojewódzkim Policji, a w zakresie zagrożeń o charakterze terrorystycznym, z właściwym terytorialnie dyrektorem delegatury Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego”.
Plan ochrony, zgodnie z cytowaną ustawą, opracowuje kierownik jednostki, ale najczęściej nie robi tego osobiście, zwłaszcza w przypadku dużych przedsiębiorstw, dysponujących kilkoma lub wręcz kilkunastoma obiektami. Najczęściej będzie to osoba wyznaczona przez kierownika.
⭕️ uwzględniać charakter produkcji lub rodzaj działalności jednostki,
⭕️ zawierać analizę stanu potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu bezpieczeństwa jednostki,
⭕️ podawać ocenę aktualnego stanu ochrony jednostki,
⭕️ zawierać dane dotyczące specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej, a w tym:
⭕️ stanu etatowego,
⭕️ rodzaju oraz ilości uzbrojenia i wyposażenia,
⭕️ sposobu zabezpieczenia broni i amunicji,
⭕️ zawierać dane dotyczące rodzaju zabezpieczeń technicznych,
⭕️ zawierać zasady organizacji i wykonywania ochrony jednostki.
UWAGA!
Obligatoryjny obowiązek tworzenia i uzgadniania planu ochrony dotyczy jedynie obszarów, obiektów, urządzeń i transportów podlegających obowiązkowej ochronie.
Tworzenie planów ochrony dla obszarów, obiektów czy urządzeń niepodlegających obowiązkowej ochronie ma charakter fakultatywny, czyli nieobowiązkowy, dobrowolny.
Plan ochrony składa się z następujących części opisujących/charakteryzujących
W tej części umieszcza się głównie charakterystykę obiektu i jego otoczenia, czyli:
lokalizację oraz pełną nazwę obiektu,
dane osoby odpowiedzialnej z ramienia kierownika jednostki za stan ochrony na podległym obiekcie,
informację, czy przedsiębiorstwo jest jedno- czy wieloobiektowe,
informację o położeniu urządzenia podlegającego obowiązkowej ochronie, znajdującego się w otwartym terenie, jak np. rurociąg paliwowy, linia energetyczna,
położenie obiektu w układzie komunikacyjnym miasta (np. odległość od PKP, PKS, MPK, odległość od centrum, jednostki Policji i Straży Pożarnej),
opis sąsiedztwa – ukształtowanie terenu, orientacja stron świata,
informacje o ilości pracowników, zmianowości oraz orientacyjną ilość interesantów i pojazdów w ciągu doby,
informację o dzierżawieniu, np. części obiektu innym podmiotom,
rodzaj działalności,
miejsce przechowywania materiałów niebezpiecznych
lokalizacje urządzeń, których zniszczenie lub uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi i środowiska, albo spowodować może poważne straty materialne (np. rurociągi, ujęcia wody, linie telekomunikacyjne),
informacje o gromadzonych lub przechowywanych środkach płatniczych i przedmiotach wartościowych (lokalizacja, maksymalny limit wartości pieniężnych przechowywanych w obiekcie),
rejony i działy produkcji specjalnej (nazwa działu, lokalizacja),
pomieszczenia, w których przechowywane są dokumenty lub urządzenia stanowiące tajemnicę prawnie chronioną (lokalizacja).
Część ta powinna zawierać wszelkie informacje o potencjalnych zagrożeniach i aktualnym
stanie bezpieczeństwa obiektu, w szczególności:
występujące zagrożenia obiektywne i subiektywne,
zdarzenia nadzwyczajne (obowiązek rejestracji wypadków, awarii, przestępstw, wykroczeń, użycia broni na okaziciela itp.),
przyczyny i źródła zaistniałych zdarzeń nadzwyczajnych – ich syntetyczny opis.
W tej części z kolei należy podać syntetyczny opis dotychczasowej ochrony obiektu, czyli:
podstawę funkcjonowania dotychczasowej ochrony (numer, data), np. protokół powołania wewnętrznej służby ochrony lub umowę cywilno-prawną o świadczenie usług ochrony,
rodzaj zatrudnionej służby ochronnej (np. pracownicy WSO, SUFO, dozorcy),
rodzaj, dyslokacja, obsada i czas służby ochronnej,
rodzaj oraz ilość uzbrojenia i wyposażenia służby ochronnej,
lokalizację i rodzaj pomieszczeń służbowych ochrony,
rodzaj prowadzonej dokumentacji ochronnej,
wyniki pracy służb ochrony, z uwzględnieniem m.in. osób ujętych, wartości strat poniesionych przez zakład, wartości odzyskanego mienia,
ocenę zbiorczą dotychczasowego stanu ochrony jednostki w zakresie bezpośredniej ochrony fizycznej oraz zastosowanych zabezpieczeń technicznych.
W tej części należy umieścić:
rodzaj specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej:
o wewnętrzna służba ochrony,
o pracownicy ochrony przedsiębiorcy, który uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia i który posiada pozwolenie na broń na okaziciela,
stan etatowy pracowników ochrony,
rodzaj oraz liczbę egzemplarzy broni,
sposób zabezpieczenia broni i amunicji,
sposób zabezpieczenia stacji monitorowania alarmów,
rodzaj prowadzonej dokumentacji ochronnej.
Ta część powinna zawierać informacje o rodzaju i umiejscowieniu zabezpieczeń technicznych,
czyli m.in.:
zapis o fakcie wykonania oraz konserwacji urządzeń zabezpieczenia technicznego przez przedsiębiorcę koncesjonowanego w zakresie usług ochrony osób i mienia w formie zabezpieczenia technicznego,
dane techniczne i lokalizacje zabezpieczeń budowlanych, mechanicznych i elektronicznych,
dane o systemie sygnalizacji włamania i napadu,
informacje o systemie telewizji dozorowej,
dane o systemie kontroli dostępu,
dane o systemie transmisji danych.
W tej części należy zawrzeć dane o systemie ochrony istniejącym w obiekcie, czyli m.in.:
rodzaj służby (np. posterunek stały, patrol, monitoring),
informację o dyslokacji służby,
zadania dla pracowników ochrony na poszczególnych rodzajach służby,
obsadę służby i czas jej pełnienia,
uzbrojenie i wyposażenie pracowników ochrony,
podległość służbową oraz zadania dla szefa ochrony i dowódców zmian.
W tym elemencie umieszcza się załączniki odpowiadające specyfice i potrzebom ochrony.
Do załączników podlegających uzgodnieniu zaliczamy załączniki bezpośrednio związane z bezpieczeństwem chronionego obiektu, m. in.:
instrukcję ruchu osobowo-materiałowego,
instrukcję przechowywania kluczy,
instrukcję współpracy z Policją, gdy plan ochrony realizowany jest przez wewnętrzną
służbę ochrony,
instrukcję konwojową (o ile występuje potrzeba konwojowania),
instrukcję działania grup interwencyjnych i stacji monitorowania alarmów,
instrukcję współdziałania specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych sprawujących ochronę obiektu, w przypadku gdy obiekt jest chroniony przez dwa lub więcej podmiotów,
plany rozmieszczenia zastosowanego zabezpieczenia technicznego (w formie graficznej),
plany dyslokacji bezpośredniej ochrony fizycznej stałej (w formie graficznej),
tabele służby.
Dodatkowo w formie załączników powinny być sporządzone:
· mapka lokalizacji obiektu/szkic sytuacyjny,
· wykazy podmiotów podnajmujących pomieszczenia (o ile takie występują).
UWAGA!
Od 2017 r procedura uzgadniania planów ochrony obszarów, obiektów i urządzeń, wymienionych w wojewódzkiej ewidencji obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie, zwanych dalej „planami ochrony”, została rozszerzona o udział ABW, w uzgadnianiu tych planów, w zakresie zagrożeń o charakterze terrorystycznym.
Czyli w praktyce, zanim uzgodnimy plan ochrony obiektu, musimy przygotować tzw. załącznik AT. Co ważne, infrastruktura krytyczna (IK) należy do obiektów podlegających obowiązkowej ochronie.